W skład sołectwa Unieszyno wchodzą trzy miejscowości:
Unieszyno to stara miejscowość położona około 9 km na zachód od Cewic w pobliżu dawnych granic Ziemi Lęborskiej i Księstwa Słupskiego. Pierwsze źródła wspominają miejscowość już w latach 1310 i 1313.
Historycznie powiązana z miejscowością Unieszynko, swoją nazwę wywodzi z pierwotnej nazwy “Unia Czyn” co oznaczało wielką puszczę – znajduje to odzwierciedlenie w licznych lasach porastających okolice wsi. Najstarsi posiadacze majątku – Unieszyńscy, wywiedli swe nazwisko od nazwy miejscowości. W początkach XVII wieku miejscowe dobra weszły w posiadanie rodu Somnicz (von Somnitz), który około 1804 r. zbył włości na rzecz rodu Maszewskich (von Massow). W tym czasie w miejscowości zarejestrowano folwark, młyn wodny, 3 chłopów, 3 zagrodników, kuźnię, razem około 17 domów mieszkalnych.
W początkach XX wieku włości te zostały przejęte przez Skarb Państwa Pruskiego. Według nowych planów urbanistycznych 454 ha poddano pod zalesienie, zaś 298 ha rozdysponowano wśród mieszkańców.
Unieszynko to miejscowość położona około 8 km na zachód od Cewic powiązana historycznie z pobliskim Unieszynem. Także tu nazwa wsi wywodzi się od zwrotu “Unia Czyn”, co oznaczało wielką puszczę. Najstarszymi znanymi posiadaczami włości – okres 1520-1620 – byli Grubbowie, Płochniccy i Białkowie. W 1784 r. w miejscowości znajdowały się 4 folwarki należące do Marcina i Henryka Czapskich, Jerzego Wawrzyńca Ossowskiego, a także rodów Grubba i Maszewski. Udział Czapskich, w początkach XIX wieku, wykupiła rodzina szlachecka von der Osten. W początkach XX wieku, podobnie jak pobliskie Unieszyno, zostało wykupione przez Skarb Państwa Pruskiego.